طرز پخت انواع مربای تابستانی (بخش سوم)

بهار نارنج برای سیستم عصبی انسان تاثیر آرام بخشی می گذارد و به همین دلیل درمان فوق العاده‌ای برای بی خوابی، بد خوابی و استرس و آرامش اعصاب می‌باشد.
 

کدبانو های خانه باید روش های صحیح پخت انواع مربا را بیاموزند تا در صورت ضرورت یا در مواقع دلخواه بتوانند از انواع میوه جات در تابستان چه در زمستان مربا تهیه کنند و آنها را به عنوان صبحانه یا عصرانه می فرماید. مرباها از دو ماده اصلی میوه و شکر تهیه می شود اما برای خوشمزه تر شدن و خوش طعم شدن باید در آن چه چیزهایی اضافه کرد؟ در این مطلب شما می آموزید که با چه روش صحیح تری و چه مواد مناسب ترین مربایی تهیه کنید که مزه و طعم ‌ فوق العاده‌ای داشته باشد و تمام خانواده از آن لذت ببرند. 
 

- گل سرخ خشک 250 گرم
- شکر پنج لیوان
- رنگ صورتی خوراکی دو قطره

گل سرخ خشک شده خوشبو که در گلبرگ های درسته و سالم داشته باشد و در بازار به صورت خشک یافت می شود برای مربا بسیاز مناسب است. ابتدا شکر را با 6 یا 7 لیوان آب مخلوط کرده بجوشانید وقتی که شربت قوام آمد و آماده شده باشد، حالا گل سرخ هارا به شربت اضافه نمایید. بعد از اینکه مقداری جوشیدن رنگ خوراکی را به آن اضافه نمایید و ظرف را از روی حرارت  بردارید گلبرگ های گل سرخ  بعد از مدتی در شربت ماندن نرم می‌شوند. و مربا آماده شده است. نکته مورد توجه اینکه می توان این مربا را با گل سرخ تازه هم می توان درست کرده، اما گل سرخ تازه با حرارت رنگ خود را از دست می‌دهد و باید با جوشاندن تلخی  آن را بگیرید. [1] 
 

- سیب گلاب دم دار یک کیلو
- شکر یک کیلو 
- گلاب یک استکان 
- خلال پسته یک استکلن 

ظرفی پر از آب و مقداری سرکه و آب لیمو تهیه نمایید، سیب هارا شسته و در مخلوط آب و سرکه بیاندازید و بهتر است در همان آب سیب هارا پوست بگیرید، چون در این صورت سیب ها سیاه نمیشوند. فقط توجه داشته باشید که هنگام گرفتن پوست دم آنها کنده نشود. ته سیب هارا به اندازه یک سکه بریده و داخل سیب را خالی کنید. هسته و قسمت سفت سیب را بیرون آورید. در مرحله بعد برای هر سه لیوان شکر دو لیوان آب در نظر بگیرید. آب و شکر را جوشانده، صاف نمائید. بعد از قوام آمدن شربت سیب هارا درون آن ریخته شعله گاز را کم کنید تا سیب ها بپزد و در پایان گلاب و خلال پسته را اضافه نموده، بعد از چند جوش آن را از روی حرارت بردارید. مربای شما آماده است. 

امام صادق(علیه السلام) در باره خواص سیب چنین می‌فرمایند: «اگر مردم می‌دانستند در سیب چیست، بیماران شان را جز به آن درمان نمی‌کردند. بدانید که سیب، بویژه، سودمندترین چیز برای قلب و مایه شست‌وشوی آن است» [2] 
 

- هویج یک کیلو
- شکر یک کیلو
- خلال نارنج نصف لیوان 
- خلال پسته و بادام نصف لیوان 
- گلاب و هل به اندازه کافی

ابتدا تلخی خلال نارنج ها را با دو یا سه بار جوشاندن بگیرید و سپس هویج ها را شسته و با رنده درشت رنده کنید. برای هر سه لیوان شکر دو لیوان آب در نظر بگیرید. شکر و آب را مخلوط کرده و بعد از اینکه شربت کمی قوام آمد هویج و خلال نارنج را به شربت افزوده و شعله گاز را کم کنید تا مربا جا بیافتد و در پایان طبخ، خلال پسته و بادام و گلاب یا هل را به مربا اضافه نموده و پس از کمی جوشیدن شعله را خاموش نمایید. 
 

- بهار نارنج یک کیلو 
- شکر یک کیلو
- آب دو لیوان 
- آب لیمو چند قاشق غذاخوری 

یکی از معطر ترین و لطیف ترین مربا ها، مربای بهار نارنج است که باید با ظرافت و دقت خاصی آنرا طبخ کرد. باید توجه داشته باشید که بعد از چیدن بهار ها باید بلافاصله آنرا پخت. برای پخت این مربا به هر اندازه که بهار دارید به همان اندازه شکر نیاز است. در صورت تمایل می توانید بهار نارنج را دو یا سه ساعت در آب آهک بخوابانید. در این صورت ظرف مناسبی را با آب جوش پر کرده و آب آهک بهار ها را خالی نموده و بهار ها را شسته، در آب جوش انداخته. 

بعد بهار ها را در آب شیرین به مدت 24ساعت قرار دهیم و سه یا چهار بار آب آن را عوض کرده تا تلخی بهار گرفته شود. سپس آب و شکر را می جوشانیم و بهار را که تلخی آن گرفته شده است در شربت ریخته و روی حرارت می گذاریم تا شربت جوشیده و قوام آید. سپس آب لیمو را اضافه نموده، بعد از اینکه چند جوش زد از روی آتش بر می داریم و در ظرف های شیشه ای در یخچال نگهداری می کنیم. 

بهار نارنج برای سیستم عصبی انسان تاثیر آرام بخشی می گذارد و به همین دلیل درمان فوق العاده‌ای برای بی خوابی، بد خوابی و استرس و آرامش اعصاب می‌باشد. برای کاهش و توقف تشنج ها و حمله قلبی مصرف شربت بهار نارنج را توصیه می کنند. [3]

پی نوشت :
[1] شمسی شعبانی، هنر آشپزی نمونه، تهران:حافظ نوین، 1392،صفحه 445.
[2] طبّ الأئمّة لابنی بسطام، صفحه 135 عن محمّد بن مسلم وص 53، الکافی، جلد 6، صفحه 357، حدیث 10، المحاسن، جلد 2، صفحه 368، حدیث 2286
[3] مصطفی خدادای، طب سنتی، جلد دو، قم: سپهر اندیشه، 1396 ، صفحه 21.